Wszystkim czytelnikom przedstawiam rodzinkę Miłych. Przy okazji nowego wierszyka warto przypomnieć sobie o dobrych manierach. Ciężko być zawsze, dla wszystkich miłym, ale o zasadach kulturalnego zachowania warto pamiętać w każdej sytuacji 🙂
W małym miasteczku mieszkali Mili.
Wszyscy ich znali oraz lubili.
Za to, że zawsze byli serdeczni,
Innym pomocni i bardzo grzeczni.
Słali sąsiadom swym pozdrowienia,
Mówiąc „dzień dobry” i „do widzenia”.
Mówili „proszę” oraz „dziękuję”,
Zamiast „nie umiem” – „chętnie spróbuję”.
Zawsze do kosza wrzucali papierek,
W którym był wcześniej słodki cukierek.
Wszystkich uczyli – starszych i dzieci,
Że, kto jest grzeczny nigdy nie śmieci.
Gdy autobusem Mili jechali,
Z miejsca swojego czasem wstawali –
By mama z dzieckiem małym siedziała,
Aby staruszka w podróży nie stała.
Za co tak Miłych wkoło lubiano?
Dobre maniery ich doceniano!