Wierszoteka Małego Człowieka | Archiwum autora

Mysi karnawał

Wysłany na 23 stycznia 2017 przez Dorota Napisano w Zwierzaki i ich draki .

Przed nami jeszcze miesiąc karnawału! Małym Czytelnikom Wierszoteki życzę wyśmienitej zabawy! Przeczytajcie nowy wierszyk – nie tylko dzieci i dorośli lubią świętować:)

Kota wyrwał z drzemki hałas. Cóż to? Myszki – wszystkie naraz,
Z nor wytknęły swoje nosy – piszczą, krzyczą wniebogłosy.
W parach, solo, w takt muzyki, mysi taniec tańczą dziki.
Są na górze i na dole, na podłodze i na stole.
Wszędzie – tam, gdzie radę dały, tam spryciary się wdrapały.
Kręcą twista na ogonach, w serpentynach i w balonach.
Szczur muzykę puszczać woli – przy muzycznej tkwi konsoli –
Jest DJ’em – ma słuchawki i rytmicznie klaszcze w łapki.

Kocur oczom nie dowierza. Już do skoku się przymierza –
Sprawdzi czy to sen, czy jawa. Na to myszka – „Ważna sprawa –
To karnawał – w karnawale, koty nas nie gonią wcale!
Niepisana to zasada – odpuść, Miauczku, trudna rada.
Mamy prawo do szaleństwa i poczucia bezpieczeństwa”.
Kot zakręcił swoje wąsy i z myszkami zaczął pląsy –
Rozbawiony, zęby szczerzy – niech ten sprawdzi, kto nie wierzy!

Mroźna Zima

Wysłany na 2 stycznia 2017 przez Dorota Napisano w Inne wierszyki .

Za oknami iście zimowa aura! Przedstawiam Wam kolejną odsłonę wierszyka o Pani Zimie (pierwotną opublikowałam dokładnie przed rokiem :)). Przy okazji Wszystkim – tym młodszym i tym starszym Czytelnikom Wierszoteki życzę wyśmienitej zabawy – na sankach, łyżwach, nartach… I oby wreszcie napadało wystarczająco śniegu, aby ulepić bałwana 🙂

Cichuteńko, z końcem roku,
Przyszła Zima – tuż po zmroku.
Białe włosy ręką gładzi,
Ma do ziemi suknię z szadzi,
Z lodu drobne pantofelki,
I chłód od niej bije wielki.

Mróz, gdy włada Pani Zima,
W dzień i w noc siarczysty trzyma.
On to szybko wody krople
Zmienia w lodu długie sople.

Zima ma pęk pędzli w dłoni,
Nimi szyby okien szroni –
Tworzy wzór znajomy wszystkim –
Kwiaty, piórka oraz listki.
Śniegiem sypie z chmur śniegowych -,
Biały pejzaż jest gotowy!

3-cie urodziny Krzysia i dinozaury :)

Wysłany na 3 listopada 2016 przez Dorota Napisano w Inne wierszyki .

Nasz Krzyś skończył już 3 latka! Aktualną pasją Przedszkolaka są dinozaury 🙂 Cała gromada cukrowych dzikich stworów pojawiła się zatem na tegorocznym torcie 🙂 Tradycyjnie powstał również wierszyk okolicznościowy.

Krzysio nasz 3 latka ma!
Dinozaurów mnóstwo zna –
Wszystkie smoki, dzikie stwory
Już oswoił do tej pory.

Do przedszkola chłopczyk chadza –
Tata go tam zaprowadza.
Krzyś się bawi, koloruje,
Psoci, tańczy, leżakuje.
Jest tygryskiem – tak Wam powie,
Tak się jego grupa zowie.

Krzysio ryczy jak lew dziki
(Lub to smocze są okrzyki).
Wciąż się pyta – „Co to? Jak?
Jaki kolor? Czemu tak?”.
Nigdy nie brak mu ochoty
Na podskoki i przewroty.

Rzadko chodzi smutny, z fochem,
Wprost niezwykłym jest pieszczochem.
Wszyscy bardzo go kochamy,
Żywe srebro w domu mamy!

Chęci duże na podróże

Wysłany na 11 sierpnia 2016 przez Dorota Napisano w Pieski, koty i ich psoty .

Witam wakacyjnie małych i tych nieco starszych Czytelników Wierszoteki!

Przedstawiam Wam historię spontanicznych przygotowań do podróży psa i kota 🙂

Każdy marzy o wakacyjnym wyjeździe – nawet psotne czworonogi!

Pies kudłaty razem z kotem

Chcieli lecieć samolotem.

Podróż jest na pewno bliska –

W przedpokoju jest walizka!

Babcia wkrótce, jak rokrocznie,

Znów na wczasach gdzieś odpocznie.

Znów poleci samolotem –

Ich zostawi tuż za płotem,

Pod opieką swej sąsiadki,

By dawała im obiadki…

Nie! Tym razem po kryjomu

I nie mówiąc nic nikomu,

Weszli szybko do kuferka –

Czeka ich przygoda wielka!

Muszą tylko przetrwać w biedzie,

Są ściśnięci w nim jak śledzie!

Babcia słyszy – kufer kwili,

Później cisza, a po chwili,

Znowu słyszy – co? Miauczenie!

Po nim wycie i skamlenie.

Babcia kufer otworzyła

I niezmiernie się zdziwiła –

Wylecieli zeń z łoskotem,

Pies kudłaty z burym kotem!

To dopiero są z nich asy –

Zamarzyły im się wczasy…

Radosna Pani Wiosna

Wysłany na 15 maja 2016 przez Dorota Napisano w Inne wierszyki .

Przed nami jeszcze jeszcze wiele wiosennych dni. Sobie i wszystkim Czytelnikom Wierszoteki życzę, aby były one pełne słońca! Przedstawiam Wam również rymowaną Panią Wiosnę 🙂

Panią Jesień żegna Wiosna –

Kolorowa i radosna,

Która słońcem wszystkich wita.

Z dziupli wyszła ruda kita,

Przyleciały wnet bociany,

Oczy przetarł miś zaspany.

Ze snu budzi się przyroda,

Ciepłe dni marnować szkoda.

Mija Wiosna parki, łąki,

Wypuszczają drzewa pąki,

Rozkwitają pierwsze kwiatki –

Krokus swe rozchyla płatki.

Wiosna suknię ma z sasanek,

A z stokrotek wije wianek.

Pani Wiosna nam przeplata

Chłody zimy z ciepłem lata –

Czasem słonko mocno praży,

W inny dzień się znów przydarzy

Śnieg, deszcz albo grad na dworze –

Wiosna nas zaskoczyć może!

Sama też w kaloszach chodzi

I w kałużach z deszczu brodzi.

Konik polny

Wysłany na 25 marca 2016 przez Dorota Napisano w Robaczkowo .

„Do biedronki przyszedł żuk, w okieneczko puk-puk-puk” – kto pamięta wiersz Jana Brzechwy – ten wie, że starania żuka spełzły na niczym. Przedstawiam Wam historię konika polnego, który również zabiegał o rękę biedroneczki. Czy miał więcej szczęścia od żuka? Czy udało mu się skraść serce biedronki? Sprawdźcie sami! 🙂

Konik polny niestrudzony,

Już od roku szuka żony.

Przed biedronki stoi domem –

Myśli: „Ujmę ją sposobem!”

Na kolana przed nią pada,

Obietnice oto składa:

„Mszyce będę ci przynosił

I na rękach co dzień nosił.

Do snu będę ci też grał

I jak o królową dbał!”

A biedronka zadufana,

Tak mu rzeknie: „Proszę Pana,

Ja cię nigdy nie poślubię,

Bo po prostu cię nie lubię.

Swą muzyką Pan mnie męczy,

Gdy pod oknem mym wciąż brzęczy.

Próżno Pan się tak wytęża.

Poza tym – nie szukam męża.

Gdzieś Pan żonę znajdzie w świecie,

Może Pan wyjedzie w lecie?”

Konik polny – już zmartwiony,

Przez biedronkę tak okpiony,

Wnet pakuje swe manatki –

Muszkę w kropki, spodnie w statki

I do Francji się przenosi,

Wszem i wobec wszystkim głosi:

„Tam wysoko, w drzew koronie,

Zagram pięknie swojej żonie.

Znajdę na swój kłopot radę –

Ujmę czarem mym cykadę.

Szczęściu trochę dopomogę –

Dłużej sam już żyć nie mogę!”

Fryzjerska wpadka

Wysłany na 8 lutego 2016 przez Dorota Napisano w Pieski, koty i ich psoty .

Dziś koniec Karnawału! Oby Wasze przygotowania do ostatniej zabawy nie zakończyły się, jak wizyta pudla u fryzjera 🙂 Historię – jego i fryzjera gapy przedstawiam Wam w najnowszym wierszyku!

Przyszedł pudel do fryzjera,

We fryzurach nie przebierał –

Szczeknął: „Strzyżmy, bardzo proszę,

Tak, jak zwykle sierść swą noszę.

Nie za krótko – lubię loki.”

Fryzjer złapał się pod boki,

Po czym z wprawą, daję słowo,

Ostrzygł pudla ekspresowo.

Kiedy pudel w lustro zerknął,

Zrozpaczony głośno jęknął.

Fryzjer ściął mu pukle loków –

Z głowy, grzbietu, obu boków!

Wielkiej doznał tym zniewagi –

Poczuł się zupełnie nagi!

Co się stało? Nie do wiary!

Fryzjer zgubił okulary.

I choć dobrze znał swój fach,

Ostrzygł pudla – raz, dwa, ciach –

Nieopatrznie, aż do skóry!

Sam się wstydzi tej fryzury…

Kości dla gości

Wysłany na 30 stycznia 2016 przez Dorota Napisano w Pieski, koty i ich psoty .

Czasami niektóre rzeczy po prostu znikają – zwłaszcza smakołyki 🙂 Przedstawiam Wam historię łakomego Azora i zaginięcia kotletów!

Babcia martwi się i złości,

Zaprosiła bowiem gości –

A tu Azor – pies kudłaty,

Wielki łasuch w bure łaty,

Z kuchni jej kotlety skradł

I ze smakiem szybko zjadł.

Azor się pokornie broni –

Tak tłumaczy, skórę chroni –

„Czy kotlety podpisane,

W szafce były gdzieś schowane?

Nie! W zapasie kości mam,

Naszym gościom wszytskie dam!”

Dla Babci i Dziadka

Wysłany na 24 stycznia 2016 przez Dorota Napisano w Inne wierszyki .

Za nami Dzień Babci i Dziadka. Wszystkim Babciom i Dziadkom jeszcze raz wszystkiego najlepszego! Samych grzecznych wnucząt i dużo energii do zabawy z nimi 🙂 W Wierszotece nowe wierszyki – oczywiście dobrane tematycznie do okazji 🙂

Czytanie do poduszki

Kiedy wieczór już nastanie

I nadejdzie czas na spanie,

Babcia swym wnukom, jeszcze chwileczkę,

Przed snem, codziennie czyta książeczkę.

Wnuki wskakują jej na kolana –

Mogłyby słuchać babci do rana!

Babcia słuchaczy ma wkoło wielu –

Dziadziuś swe wąsy gładzi w fotelu,

Kot niczym precel u nóg mu się zwinął,

Pies bez warknięcia szybko go minął.

Nawet kanarek przerwał swe trele,

Chociaż melodii zna jeszcze wiele.

Każdy wie dobrze w tejże rodzinie –

Czas wspólnie z babcią miło im minie!

Dziadziuś

Chętnie z wnukiem spaceruje,

W domu zwykle majsterkuje.

Czasem nosi wąsy długie –

Wnuk mu je palcami skubie.

Często drzemie na kanapie

I cichutko przez sen chrapie.

Gdy wnuk jest niesfornym malcem –

Wówczas mu pogrozi palcem.

Karnawałowe pląsy

Wysłany na 16 stycznia 2016 przez Dorota Napisano w Pieski, koty i ich psoty .

Do 9 lutego trwa karnawał. Nie marnujcie czasu – włóżcie karnawałowe, kolorowe stroje i bawcie się do białego rana jak pies z kotem z poniższego wierszyka 🙂

Pies wraz z kotem, w karnawale,

Sporów swych nie toczą wcale.

Uroczyste mają miny

Rozwieszając serpentyny,

Nadmuchują baloniki –

Kolorowe, w rytm muzyki.

Głowy obu zdobią maski –

W kropki, serca oraz gwiazki.

Pies do tańca prosi kota,

Tańczą tango i fokstrota.

Gdzie pląsają – może wiecie?

Oczywiście na parkiecie.

A do tańca, od sylwestra,

Wciąż im mysia gra orkiestra.

To zabawa na całego,

Co do rana trwa białego!

« Poprzednia strona

Następna strona »